Laboratorium

Nieco ponad cztery tony wagi Luculusa nie stanowiły dla Megan większego problemu, przynajmniej nie na dość krótkim dystansie, jaki dzielił ich od najbliższego znanego dziewczynie punktu teleportacyjnego - do którego to się skierowali, gdy tylko maszyna potwierdziła, że nie widzi ku temu żadnych przeciwwskazań. Miss Martian było to nawet na rękę, bo w końcu im szybciej dotrą na miejsce - tym lepiej. I tak chciała jeszcze sprawdzić w bazie parę innych rzeczy, między innymi porozmawiać z Red Robinem i zorientować się jak chłopak czuje się po Bludhaven... Ale tym będzie mogła zająć się później. Najpierw pomoc dla robota.
Dotarcie na miejsce tak czy siak zajęło chwilę, ale w końcu M'gann i Luculus mogli skorzystać z maszyny teleportacyjnej, dzięki czemu pojawili się bezpośrednio w Wieży Tytanów, a dokładniej w laboratorium - przy jednej ze ścian, więc na uboczu.
Marsjanka podejrzewała, że pomieszczenie będzie puste, dlatego nieźle zdziwiła ją obecność w nim bohaterów... I to nie jej kolegów czy koleżanek z drużyny, a dorosłych i nie byle jakich - bo członków Ligi Sprawiedliwych. Co tutaj robili? Zostali przez kogoś wezwani do pomocy? Chyba nie, bo w takim wypadku byłby z nimi jeszcze ktoś z Tytanów, a przecież byli sami. Wonder Woman, Shazam... Istniała przynajmniej opcja, że będą coś mogli poradzić na dolegliwości Luculusa.
Z tą myślą zielonoskóra odsunęła się od teleportu i zbliżyła się do starszych bohaterów, tym razem wyjątkowo przemieszczając się już po podłodze, a nie lewitując nad nią, jak to często miała w zwyczaju. Na usta przywołała lekki uśmiech, przyjazny, choć może niezbyt radosny - w końcu nie wiedziała na czym dokładnie w tym momencie stali.
- Coś się stało? To znaczy, coś nowego? - spytała od razu, przechylając przy tym głowę na bok w geście wyrażającym zainteresowanie. Wolała najpierw zorientować się czy nie dzieje się właśnie coś bardzo pilnego, a dopiero później wyjaśnić własną sytuację oraz obecność robota w Wieży. Jednocześnie dziewczyna zastanawiała się czy ktoś z obecnych byłby w stanie go naprawić, ale prawdę mówiąc podejrzewała, że i tak skończy się na wołaniu Red Robina.

Miss Martian tylko jednym uchem słuchała kolejnych i bardzo licznych komunikatów nadawanych przez robota. Na szczęście podzielność uwagi pozwalała jej wyłapywać z nich słowa klucze i jednocześnie skupiać się na obecnych w laboratorium członkach Ligi Sprawiedliwych. Zresztą... Dziewczyna i tak spodziewała się co obwieści im Luculus - zdążyła się już zorientować, że przy spotykaniu nowych osób szukał ich w bazie danych, którą potem ewentualnie aktualizował, jeżeli zachodziła taka potrzeba... Więc czemu tym razem miałoby być inaczej, prawda?
Spośród słów maszyny Marsjanka umyślnie wyłapywała głównie powtarzające się podsumowanie: "niestanowiący zagrożenia dla jednostki"... Które w zasadzie było z tego wszystkiego najistotniejsze, bo przekładało się na brak agresji ze strony robota. Inne informacje natomiast... Przecież i tak już je znała, a w dodatku nie było ich wiele. Pseudonimy, prawdziwe "nazwisko" Wonder Woman, no i - nie wiedzieć czemu osobno podkreślona - jej płeć. Dziwne, że w takim razie przy Shazamie Luculus nie zauważył na głos, iż ma do czynienia z - jak zapewne by to określił - "samcem", ale Meg nie doczytywała się w tym niczego głębszego. Idea podziału na płeć męską i żeńską i tak nigdy nie wydawała jej się zbyt istotna, a dostosowała się do niej głównie po to, aby jeszcze bardziej nie wyróżniać się na tle mieszkańców Ziemi.
Jak się szybko okazało, Megan nie musiała sama odpowiadać przynajmniej na jedno z pytań robota, gdyż właściwie uczyniła to za nią Diana, wyjaśniając swoją i Shazama obecność w Wieży Tytanów. Mężczyzna uzupełnił zresztą ich zamiary o prośbę pomocy... I nic dziwnego. Zielonoskóra nie była może na bieżąco z sytuacją panującą w Bludhaven - albo Star City, o którym wspomniała Wonder Woman - ale zdążyła już się przekonać na własnej skórze, że nie dzieje się tam dobrze.
- Pomożemy wam, gdy tylko będziemy mogli, ale w tej chwili nie wiem nawet w jakim stanie są pozostali po Bludhaven, plus na początek potrzebuję znaleźć kogoś, kto będzie potrafił naprawić Luculusa... - to powiedziawszy, Miss Martian wskazała na uszkodzone ramię maszyny. Miała cichą nadzieję, że Diana lub Shazam sami obwieszczą, że się na tym znają i mogą się tym zająć, ale nie chciała na nich naciskać.
- Luculus, znajdujemy się teraz w Wieży Tytanów. To blisko San Francisco - dodała jeszcze, bo w końcu na to pytanie maszyna nie otrzymała jak do tej pory odpowiedzi. Położenie Wieży nie stanowiło żadnej tajemnicy, ale na wszelki wypadek wolała je uściślić.

Luculus wyjątkowo nie wtrącał się już w rozmowę swoimi komunikatami, a Megan liczyła na szybką odpowiedź i - przy sprzyjających wiatrach - także pomoc ze strony starszych bohaterów, ale... Nim Wonder Woman lub Shazam zdążyli ustosunkować się do jej słów, w pomieszczeniu rozległ się krótki, charakterystyczny odgłos, oznaczający przychodzącą wiadomość.
W pierwszej chwili Miss Martian drgnęła lekko, nie spodziewając się tego dźwięku, lecz szybko się opanowała i spojrzała w stronę licznych komputerów, szukając tego właściwego, na którego ekranie wyświetlała się będzie jakaś informacja na temat wiadomości. Szybko odnalazła go wzrokiem i od razu ruszyła w jego stronę, odruchowo unosząc się w powietrze i lądując dopiero przed maszyną. Rzuciła okiem na opis i... W tym momencie się zawahała.
Wiadomość przyszła do Wieży, więc musiała być istotna - ale z drugiej strony nadawca oznaczył ją jako "do Red Robina". Nie wypadało jej czytać, bo przecież mogła zawierać w sobie jakąś prywatną treść... Nawet jeśli Meg ciężko było sobie wyobrazić jaką. Powinna pewnie poinformować o niej kolegę i poczekać na dalszy rozwój wypadków. Kto wie, być może Tim będzie w stanie prędko przybyć do laboratorium? Może nie zajmował się teraz niczym istotnym i doszedł już do siebie po Bludhaven, więc mógł działać?
Najłatwiej byłoby odnaleźć chłopaka telepatycznie i po prostu włożyć mu do głowy informację o wiadomości, ale Marsjanka wiedziała, że za tym nie przepadał - nawet wtedy, gdy uważała, by nie zaglądać głębiej. W związku z tym wolała już skorzystać z bardziej zawodnej i mniej wygodnej metody, jaką było uzyskanie połączenia przez komunikator.
- Z tej strony M'gann. Jestem w laboratorium, dostaliśmy wiadomość zaadresowaną do ciebie. Tytuł brzmi: "Krzyżyk na drogę", więc zakładam, że nadawcą może być ten twój Red X. Mam ją otworzyć czy zejdziesz tutaj i sam ją przejrzysz? - po tych słowach czekała, nasłuchując odpowiedzi swojego kolegi z drużyny.

Czekając na odpowiedź Red Robina, Megan powiodła spojrzeniem najpierw ku Shazamowi, a potem ku Wonder Woman, podczas gdy ci przemawiali. Może i zielonoskóra liczyła na ich pomoc, ale odmowę oraz jej uargumentowanie przyjęła jedynie kiwnięciem głowy, nie dając po sobie poznać, że lekko się zawiodła... To w końću nie była ich wina. Z drugiej strony wciąż istniała opcja, że Tim tak czy siak dołączy do nich w laboratorium, aby odebrać tę wiadomość, a w takim wypadku on będzie się mógł zająć Luculusem... Więc nie było jeszcze tak źle.
- Red Robin wie najwięcej o obecnej sytuacji naszej drużyny, więc będzie mógł zadecydować o tym kogo i do czego możemy w tym momencie wysłać. Poza tym... Myślę, że mogłabym również skontaktować się z byłymi członkami Teen Titans i poprosić ich o wsparcie. Przynajmniej część z nich powinna zareagować - zasugerowała, po czym oparła dłoń na komputerze przed sobą, jak gdyby w ten sposób chciała pokazać, że może wziąć się za to w każdej chwili, nawet od razu.
Miss Martian podejrzewała, że większość byłych Tytanów zatrzymała swoje komunikatory, w związku z czym najprawdopodobniej usłyszeliby nadawaną do nich wiadomość. Bardziej martwiło ją natomiast to, iż wielu mogło być już zajętych czymś innym, może nawet w jakiś sposób związanym ze sprawą Bludhaven... Byle tylko nie przerwała im czegoś ważnego albo niebezpiecznego.
Póki co jednak uwagę rudowłosej ponownie przykuł Luculus, który przez ten czas zdążył się zbliżyć do niej i do komputera, a następnie poinformował ją, że powinien być w stanie poradzić sobie sam. To rozwiązywało przynajmniej jeden problem, choć w pierwszej chwili Marsjanka poczuła delikatne ukłucie niepokoju. Podłączenie mimo wszystko obcej maszyny wydawało się średnio bezpieczne, choć z drugiej strony systemy obronne powinny sobie w razie czego poradzić...
- W porządku - zadecydowała więc, po czym telekinetycznie poprowadziła przewód w taki sposób, aby podpiąć wtyczkę do komputera. Z zainteresowaniem obserwowała dalsze poczynania Luculusa, chcąc obejrzeć te wspomniane przez niego procesy naprawcze.

// Wybaczcie zwłokę, czekanie na odpis Tima nie było jednak dobrym pomysłem... Może przez tę kolejkę zdąży.

Odpowiedź Red Robina od razu przykuła uwagę Megan - i tak naprawdę nic dziwnego, bo w końcu przez komunikator usłyszała ją bardzo blisko siebie, głośno i wyraźnie. Dziewczyna odruchowo uśmiechnęła się lekko przez pierwsze słowa kolegi z drużyny, lecz następne sprawiły, iż kąciki jej ust opadły, a twarz przybrała nieco zmartwiony i pełen zastanowienia wyraz. Czyli jednak coś się stało. Mały problem...
- Zrobię co będę mogła - zapewniła szczerze, po czym skupiła już swoją uwagę w pełni na poczynaniach Luculusa oraz otaczających go maszyn. Słuchała komunikatów wydawanych przez robota, choć sporo z nich wiele jej nie mówiło... A raczej: nie informowało o niczym ciekawym. Grunt, że naprawa przebiegała najwyraźniej bez żadnych kłopotów i już po chwili Luculus mógł odłączyć się od komputera... Ze sprawnym ramieniem, jak sam poinformował.
Marsjanka nie przejmowała się też za bardzo faktem, że robot wiedział o niej teraz więcej. Ona sama niemalże niczego nie ukrywała przed światem, a system mimo wszystko i tak chronił te najbardziej tajne informacje dotyczące drużyny oraz poszczególnych jej członków... Nie wspominając już nawet o tym, że niektórych danych po prostu nie posiadał - bo w końcu wśród ich wrogów znajdowało się wielu geniuszy, którzy zapewne mogliby złamać zabezpieczenia, gdyby się do tego odpowiednio mocno przyłożyli.
- Niedługo poznasz Red Robina. Pamiętasz? Mówiłam ci o nim wcześniej - zwróciła się co prawda do robota, ale w ten sposób dała znać także pozostałym, że przywódca Teen Titans wkrótce zawita w laboratorium. Kosmitka nie dodała już tego, że najprawdopodobniej nie sam, ale to chyba nie miało w tej chwili większego znaczenia... A jeśli już - to na plus. Im więcej par rąk do pomocy i tak dalej. Choć... Może to powiedzenie brzmiało trochę inaczej, nie było pewna.
M'gann nie wiedziała czy powinna w ogóle odezwać się na sugestię Shazama, gdyż odniosła wrażenie, że została ona skierowana w głównej mierze do Wonder Woman, ale ostatecznie nie musiała podejmować żadnej decyzji - bo rozległ się kolejny alarm, tym razem pilniejszy od wcześniejszej informacji o przychodzącej wiadomości. Zielonoskóra natychmiast wyświetliła na dużym ekranie szczegóły sytuacji i przebiegła po nich wzrokiem, zapamiętując wszelkie dostępne detale.
- Latające potwory atakują Central City. Mamy w ogóle kogo tam wysłać do pomocy? - zwróciła się przez komunikator do Red Robina, po czym zerknęła w stronę Diany i Shazama. W końcu oni też byli wolni... Mniej więcej.

Diana i Shazam w żaden sposób nie zareagowali na wymowne spojrzenie M'gann, co dziewczynę trochę zaskoczyło. Potrafiła zrozumieć to, że skupiali się na czymś konkretnym, ale przecież zagrożenie to zagrożenie, a ludzie to ludzie - trzeba ich było ratować. Zbyt wąskie spojrzenie na sprawę jakoś jej tutaj nie pasowało - a już na pewno nie do nich, członków Ligi Sprawiedliwych.
Miss Martian już miała zasugerować im, że może wszyscy powinni podzielić się robotą w taki sposób, aby posłać kogoś także i do Central City, gdy do pomieszczenia wpadli Red Robin i Superboy. Na ich widok zielonoskóra uśmiechnęła się lekko. Sytuacja nie był ani przyjemna, ani tym bardziej wesoła, ale mimo wszystko dziewczyna po prostu cieszyła się, że w końcu miała przy sobie kogoś z drużyny. Od razu poczuła się lepiej i... Pewniej. Nie będzie już musiała podejmować decyzji, ta odpowiedzialność spadnie na Robina.
- Po pierwsze, to jest Luculus. Spotkałam go jeszcze w Gotham, gdzie kroczył ulicami miasta. Pomógł mi złapać Ratcatchera, którego odstawiłam do Blackgate... Mam nadzieję, że tam mają lepsze zabezpieczenia, niż w Arkham... - Marsjanka pokręciła szybko głową, w myślach upominając samą siebie, aby nie zbaczała w ten sposób z tematu.
- W skrócie: zabrałam go ze sobą, bo potrzebował pomocy, a nie mogłam zostawić go samego w Gotham. O sytuacji w Central City nie wiemy za dużo, ale zgaduję, że najlepiej byłoby tam wysłać tych z nas, którzy potrafią latać. Poza tym, wciąż czeka na ciebie ta wiadomość... - rudowłosa zawahała się i zerknęła na najbliższy komputer. Na jednym z ekranów wciąż wyświetlała się informacja o wiadomości dla Red Robina, a Megan nie była pewna czy jej kolega z drużyny zechce odczytywać ją przy wszystkich... W końcu on i Red X zachowywali się względem siebie dość specyficznie.
- Mówiłeś, że też macie jakiś problem? Ty i Superboy...? - spytała następnie, gdy tylko przypomniała jej się treść komunikatu, który wcześniej otrzymała od Tima. Nie dopytywała jeszcze o szczegóły, bo może było to coś prywatnego, o czym Liga czy Luculus nie powinni słuchać, ale jeżeli nie... To chętnie pomogłaby chłopakom od razu.