Ulice

Ulice miasta otoczone są potężnymi budowlami i ozdobione licznymi pomnikami oraz roślinnością.

Wszędzie, gdzie się zjawiła, siostry witały ją uśmiechami, a czasem też ulgą. Widzenia naprawdę były niepokojące, więc nie dziwiła się tej uldze - chociaż nie była pewna, czy sam jej widok powinien przynosić ulgę. Przechadzała się po ulicach, przyglądając się tętniącemu życiu i zastanawiając się, jak powinna postąpić dalej.

Wszystko skupiało się na tej wieży, tej mrocznej, budzącej strach wieży, ale bez rysunku nie mogła decydować o dalszych działaniach. Musiała wiedzieć, z czym ma do czynienia, musiała zobaczyć, czy pozna ją czy nie, a jeśli nie - musiała znaleźć pomoc. Jak najprędzej, jak najwięcej, skoro tyle sióstr miało tę samą wizję. Miała nadzieję, że Arianthe i Desma szybko skończą, bo chciałaby zażegnać to zagrożenie jak najprędzej, aby przywrócić im spokój.

Widzą Arianthe, zatrzymała się i zeszła ze środka ulicy. Odebrała od niej stos kartek i nie przejrzała go, tylko skupiła się na szkicu z wierzchu. Wieża nie wyglądała na nic, z czym kiedykolwiek miała wspólnego.

- Dziękuję, Arianthe - zaczęła. - Nic mi to nie mówi, ale na szczęście mogę się skonsultować z innymi. - Opuściła kartki, ale trzymała je mocno. Już myślała, kogo będzie potrzebować; westchnęła. - Od razu się tym zajmę, siostro. Jak będę coś wiedzieć, dam znać.

Uśmiechnęła się jeszcze do dziewczyny i odleciała do niewidzialnego samolotu.

[zt]